* Η ΚΟΛΥΜΒΗΘΡΑ ΤΟΥ ΣΙΛΩΑΜ


Το πολυκέφαλο τέρας της κομματοκρατίας, έχει εφεύρει μία πολύ αποτελεσματική πρακτική για την απαλλαγή του από τα εγκλήματα που, εδώ και χρόνια, διαπράττει εις βάρος της Ελληνικής κοινωνίας .
Έχει αναγάγει την απώλεια της εξουσίας από το κόμμα (κατά τις εκάστοτε εκλογές) σε «κολυμβήθρα του Σιλωάμ» (που, όποιος βουτούσε μέσα της, του συγχωρούντο οι αμαρτίες).
Κατ’ αυτόν τον ωραίο τρόπο, ο ηττημένος των (εκάστοτε) εκλογών, κερδίζει πανηγυρικά την απαλλαγή του (ποινική και πολιτική) από την ενοχή των εγκλημάτων που διέπραξε.
Έτσι, ο χαμένος, είναι ταυτόχρονα και εξαιρετικά κερδισμένος, (τι καλά!) αφού οι εκλογές ξεπλένουν όλη τη σαπίλα, τη βρώμα, την ανικανότητα, τα εγκλήματα και τον παραδίδουν φρέσκο και καθαρό, ορεξάτο και πανέτοιμο για νέες περιπέτειες... Δικές του και της Χώρας...

Το κόμμα που, ως κυβέρνηση, ευθύνεται για τις εγκληματικές επιλογές που διέπραξε, (π.χ τον ασύστολο δανεισμό του κράτους για να εξασφαλίσει ψηφοφόρους, τη λοβοτομή της δημιουργικότητας από τη νεολαία, το ασύστολο χονδρεμπόριο του ναρκωτικού του δημοσιοϋπαλληλισμού που απονεύρωσε την επιχειρηματικότητα και την ανταγωνιστικότητα, και άλλα τέτοια) επανερχόμενο στην πολιτική σκηνή, μετά την απώλεια της εξουσίας από το άλλο, ρίχνει όλα τα βάρη στο μόλις απελθόν κόμμα, κατηγορώντας το για πράγματα που (μπροστά στα μάτια μας!!!) το ίδιο διέπραξε αναφανδόν …

Όλοι (οι παλιότεροι) θυμόμαστε τον Ανδρέα (Παπανδρέου) να λέει το 1981, με την παραλαβή της κυβερνητικής εξουσίας , (με δανεισμό τον μισό του μισού του σημερινού) το περίφημο «παραλάβαμε καμένη Γη».
(θα ήθελα να ήξερα, πώς θα χαρακτήριζε τη Γή που παρέδωσε μετά 10 χρόνια διακυβέρνησής του, αν την παραλάμβανε ο ίδιος, με δανεισμό (ως ποσοστό επί του ΑΕΠ) κατά 200% μεγαλύτερο και έλλειμμα (σε δρχ.) κατά 700% μεγαλύτερο).

Έτσι, αμέσως μετά την «κάθαρση», το ένοχο κόμμα καθάρεται και είναι έτοιμο να αναλάβει την διεκπεραίωση νέων ή τη συνέχιση των ιδίων εγκληματικών επιλογών, αναβαπτισμένο σε μία «νέα εντολή» του λαού.
Ο μηχανισμός αυτής της «κάθαρσης» έχει αποδειχθεί πολύ αποτελεσματικός, αφού τα αποτελέσματα των εκλογών (όπου ο κάθε πολίτης διαλέγει αυτόν που θέλει να τον διοικήσει) δείχνουν ότι το κόλπο είναι πολύ καλά στημένο, αφού τον εκάστοτε νυν αποτυχημένο, διαδέχεται ο εκάστοτε πρώην αποτυχημένος .
Αρκεί να αλλάξει το πρόσωπο του αρχηγού, κι αυτό όχι πάντοτε.

Έτσι, η εξασφάλιση της συνεχούς αποτυχίας είναι σίγουρη για την Ελληνική κοινωνία. Γι’ αυτό και φτάσαμε εδώ, στην οικονομική υποτέλεια και στη διεθνή χλεύη.
Νομίζω, όμως, πως έχει αξία να δούμε μαζί, το πως έχει στηθεί η προπαγάνδα, για να κρατηθεί και να κρατήσει «τα πόστα» της σήμερα (Μάϊος 2010) μετά την, εξ αιτίας της κομματοκρατίας, πλήρη κατάρρευση της Οικονομίας μας και την απώλεια της κυριαρχίας μας στον ζωτικό αυτό Εθνικό μας χώρο.
Η όξυνση μεταξύ των κομμάτων, για το ποιος είναι ο ένοχος του εγκλήματος, που δημιουργεί την αίσθηση ότι η ενοχή δεν είναι συλλογική, αλλά περιορισμένη, εμπεριέχει μία τεχνική που απομακρύνει την αλήθεια της ενοχής της κομματοκρατίας.
Έτσι, έχει επιστρατευθεί όλος ο μηχανισμός της προπαγάνδας της για να ανατρέψει, ακόμη μία φορά, την πραγματικότητα και να παρουσιάσει το μαύρο για άσπρο.

Προκειμένου να καταδικαστεί (στη συνείδηση του Ελληνικού λαού) ο οποιοσδήποτε άλλος, εκτός από την κομματοκρατία, που είναι ο πραγματικός και μοναδικός αίτιος της καταστροφής, το βαρύ πυροβολικό των ΜΜΕ, βάλλει συγκεντρωτικά πυρά εναντίον κάθε στόχου που θα μπορούσε να θεωρηθεί ένοχος του εγκλήματος. Θέλει να πείσει ότι για τη χρεοκοπία της χώρας δεν φταίει η κομματοκρατία , αλλά κάποιος άλλος.
Ο «άλλος», είναι ο Καραμανλής, η ΕΕ, ο Αλογοσκούφης, οι «αγορές», ο διευθυντής της Στατιστικής Υπηρεσίας, οι Γερμανοί, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, ο Αλμούνια, κλπ.
Όποιος να’ ναι, αρκεί να μη φανεί η βαθύτερη αλήθεια, ότι ο ένοχος είναι η κομματοκρατία, όπως αποκαλύπτεται αδιαμφισβήτητα στις σελίδες αυτού του εγχειριδίου.
Ένας τέτοιος (εύλογος) στόχος, είναι η ΝΔ, ως τελευταία κυβέρνηση της χώρας, που παρέδωσε τη βόμβα έτοιμη να σκάσει.
Στο σύστημα της κομματοκρατίας, συμφέρει να καταδικαστεί ως μοναδικός υπεύθυνος, η ΝΔ ή , ακόμη καλύτερα, ο Κώστας Καραμανλής ή, ακόμη καλύτερα ο Αλογοσκούφης .

Με τη μέθοδο της «κάθαρσης στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ» (που ήδη είδαμε το πώς λειτουργεί), μετά τη θυσία μίας Ιφιγένειας (κατά προτίμηση πρωτοκλασσάτης οικογένειας, εξ αιτίας του μεγάλου βάρους του προς κάθαρση φορτίου) θα φύγει από πάνω τους η ρετσινιά, θα καλυφθεί από κάτι άλλο, ή πολλά άλλα που θα προκύψουν εν τω μεταξύ και όλα θα είναι όπως πριν.
Η ΝΔ, υπό τη νέα ηγεσία της, (αμέτοχη στο ανακάτεμα της σούπας) θα διαδεχθεί το σημερινό ΠΑΣΟΚ (που είναι καταδικασμένο σε αποτυχία, διότι δεν μπορεί να απαλλαχθεί από τη νοοτροπία της κομματοκρατίας), το οποίο πάλι, μετά από λίγα χρόνια θα διαδεχθεί τη ΝΔ (που θα είναι καταδικασμένη σε αποτυχία, διότι δεν μπορεί να απαλλαχθεί από τη νοοτροπία της κομματοκρατίας).
Αυτό είναι το πραγματικό νόημα των τεκταινομένων στο πολιτικό σκηνικό.
Θα σκεφθεί κάποιος: καλά, ο λαός ξεγελιέται έτσι εύκολα; 
Η απάντηση, σύμφωνα με τα δεδομένα, είναι ΝΑΙ !!!

Στο εγχειρίδιο αυτό, αποκαλύπτεται το γιατί και το πώς (με πια μέσα και μεθόδους) ξεγελιέται, έστω και επιπόλαια, ο πολίτης.
Λέω «έστω και επιπόλαια» διότι, όταν οι περισσότεροι πολίτες λένε «όλοι το ίδιο είναι», δείχνει ότι ψυχανεμίζονται την πραγματικότητα όλου του εύρους της κομματοκρατίας που αναπτύσσεται, αλλά, μη έχοντας τον διαθέσιμο χρόνο ή και τη διάθεση για πολιτικές αναλύσεις ή περιπλανήσεις ή ψαξίματα, αφήνονται συγκαταβατικά στο κομματικό «παραμύθιασμα» .
Το αποτέλεσμα όμως είναι ότι, αυτή η συγκαταβατικότητα, έχει κοστίσει στην Ελληνική κοινωνία, δύο τινα :

- Τη χρεοκοπία της οικονομικής ανάπτυξής της
- Την τελμάτωση της κοινωνικής προόδου της

Και το ερώτημα είναι: - Η κοινωνία θα συνεχίσει να είναι συγκαταβατική, όταν αυτή η συμπεριφορά της αυτή αποδεικνύεται εγκληματική, εις βάρος του εαυτού της;


Η συνέχεια στην επόμενη σελίδα (επάνω αριστερά)